Δευτέρα 29 Ιουνίου 2020

Βουτιά στο κενό μέσα στη Βουλή

Τα αποτελέσματα της Βοήθειας του Δ.Ν.Τ στην Ρουμανία

Τραγικό τρόπο επέλεξε Ρουμάνος εργαζόμενος για να διαμαρτυρηθεί εναντίον του προγράμματος λιτότητας που ακολουθεί η κυβέρνηση της χώρας.
Υπάλληλος της κρατικής τηλεόρασης έπεσε από μπαλκόνι της ρουμανικής Βουλής την ώρα που ήταν στο βήμα ο πρωθυπουργός Εμίλ Μποτς. Τις συγκλονιστικές εικόνες κατέγραψε και ο φωτογραφικός φακός.

Δείτε το συγκλονιστικό βίντεο!!

Φορώντας μπλουζάκι το οποίο έγραφε: «Μας πυροβολήσατε, σκοτώσατε το μέλλον των παιδιών μας, μας πουλήσατε», ο άνδρας έπεσε από το μπαλκόνι του κοινοβουλίου την ώρα που στο βήμα βρισκόταν ο Ρουμάνος πρωθυπουργός, στο πλαίσιο της συζήτησης της πρότασης μομφής που κατέθεσε η αντιπολίτευση, για το νομοσχέδιο που ορίζει τους μισθούς στο δημόσιο τομέα.
Μόλις έγινε αντιληπτό το γεγονός, ο πρωθυπουργός αποχώρησε από το βήμα για να διαπιστώσει τι συνέβη. Στο σημείο έφθασαν εμπειρογνώμονες από την Επιθεώρηση Εκτάκτων Καταστάσεων, ενώ ο γερουσιαστής των Φιλελευθέρων, Εμίλιαν Φράνκου δήλωσε ότι άκουσε τον άνδρα να φωνάζει πριν πέσει από το μπαλκόνι: «Στερήσατε το ψωμί από τα παιδιά μου».
Σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Agerpres, κατά τη μεταφορά του στο ασθενοφόρο για να διακομιστεί πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Βουκουρεστίου, ο άνδρας φώναζε τη λέξη "Ελευθερία". Ο άνδρας νοσηλεύεται σοβαρά τραυματισμένος δίχως όμως να απειλείται η ζωή του, όπως αναφέρουν οι τελευταίες πληροφορίες.

Δύο Σκύλοι.... Μία Ιστορία

Για τον πιό πιστό φίλο του Ανθρώπου, πολλά έχουν γραφτεί... και από ότι φαίνεται πολλά θα γραφτούν ακόμα. Ακολουθούν δύο ιστορίες, για τον καλύτερο και πιστότερό μας φίλο: τον σκύλο μας. Διαβάστε με προσοχή, έχουν ενδιαφέρον...

ΙΣΤΟΡIΑ ΠΡΩΤΗ: Ο "Διάσημος" Hatsiκo

Ο Χατσίκο ήταν ένας λευκός σκύλος, της Ιαπωνικής ράτσας "Ακίτα". Γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1923 στην πόλη Odate της Ιαπωνίας. Τον Ιανουάριο του 1924, όταν ο Χατσίκο ήταν δυο μηνών αγοράστηκε από τον Δρ Εΐζαμπούρο Ουένο, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Ο Δρ. Ουένο κατοικούσε στα περίχωρα της πόλης και χρησιμοποιούσε καθημερινά το τρένο για να φτάσει στο Πανεπιστήμιο.
Ο Χατσίκο μεγάλωσε σαν μέλος της οικογένειας και συντρόφευε τον καθηγητή όχι μόνο στους περιπάτους του αλλά και στη διαδρομή προς το σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης κάθε πρωί όπου και περίμενε την επιστροφή του αφεντικού του το απόγευμα. Τον Μάιο του 1925, όταν ο Χατσίκο ήταν μόλις 18 μηνών, ο Δρ. Ουένο πέθανε στο Πανεπιστήμιο από καρδιακό επεισόδιο.
Μετά το θάνατο του καθηγητή, ο Χατσίκο υιοθετήθηκε από συγγενείς της οικογένειας. Ξαναγυρνούσε όμως κάθε πρωί στο σταθμό και περίμενε μέχρι το απόγευμα ψάχνοντας απεγνωσμένα για τον σύντροφό του. Αυτό συνεχιζόταν καθημερινά για επτά (7) ακόμα χρόνια!!!.
Η ιστορία του δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα του Τόκιο το 1932, από ένα νεαρό δημοσιογράφο που έμαθε την Ιστορία του σκύλου και άγγιξε τις καρδιές όλων. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη και η συναισθηματική φόρτιση ακόμα μεγαλύτερη. Έτσι Τον Απρίλιο του 1934, και όταν ακόμα ο Χατσίκο ζούσε, στήθηκε στο σιδηροδρομικό σταθμό το μπρούτζινο άγαλμά του. Ο Χατσίκο έγινε το ζωντανό σύμβολο της απόλυτης αφοσίωσης.
Έτσι όταν ο Χατσίκο πέθανε το 1935 σε ηλικία 12 ετών και το νέο του θανάτου του έγινε γνωστό, ο σταθμός κατακλύστηκε από κόσμο και το άγαλμά του σκεπάστηκε από λουλούδια.

Η ιστορία του Χατσίκο, παρακίνησε τον σκηνοθέτη Lasse Hallstrom το 2009 να γυρίσει την ταινία "Hachiko" - A Dog's Story με πρωταγωνιστή τον Richard Gere. Η ταινία αποτελεί Remake παλαιότερης Ιαπωνικής ταινίας με το ίδιο θέμα.

"Hachiko" - A Dog's Story (2009)


ΙΣΤΟΡIΑ ΔΕΥΤΕΡΗ: Ο "Άσημος" Leao

Ο Λεάο είναι ένας κοπρίτης (όχι του Πάγκαλου!), μπάσταρδος, αγνώστου ράτσας. Γεννήθηκε στην Βραζιλία, άγνωστο πότε, ένας σκύλος προλετάριος. Είναι όμως όπως και ο Χατσίκο, ένα ακόμα σύμβολο αφοσίωσης στην ζωή και στον θάνατο.

Παραμένει φρουρός εδώ και έξη μέρες πάνω από τάφο της αφεντικίνας του Κριστίνας Μαρία Σεζάριο Σαντάνα, η οποία έχασε την ζωή της στην πόλη Τερεσόπολις του Ρίο ντε Τζανέϊρο στην Βραζιλία, θύμα των πρόσφατων καταστροφικών πλυμμηρών που έπληξαν την περιοχή.

Εν μέσω των συνεργείων των ομάδων διάσωσης, των ανοιγμένων τάφων που γεμίζουν πτώματα, στέκεται ακοίμητος φρουρός και σύντροφος, τιμώντας τις "Θείες Γραφές" ένος παράξενου Θρησκευτικού όρκου. Σαν αυτόν που δίνουν οι νιόπαντροι: "Μαζί στην Ζωή και στον Θάνατο"

Και η Ιστορία συνεχίζεται...

Προκλητικά Μπλουζάκια του Ισραηλινού Στρατού


Μπλουζάκια
του Ισραηλινού Στρατού

Χυδαία και ανατριχιαστικά μπορούν να χαρακτηριστούν τα λογότυπα σε μπλούζες του Ισραηλινού στρατού.
Στόχαστρα που σημαδεύουν έγκυες, μικρά παιδιά ρατσιστικά σχόλια και εικόνες που θα ζήλευε και η χιτλερική προπαγάνδα αναδεικνύουν την αποκτήνωση όχι μόνο του πολέμου αλλά και της πολεμικής μηχανής του Ισραήλ

Ο "Λαϊκός Ήρωας" Απόστολος Γκλέτσος

Ο νεοεκλεγείς ανεξάρτητος Δήμαρχος Στυλίδας (με 54,91% !!!), πρώην ηθοποιός, Απόστολος Γκλέτσος είναι ο νέος τοπικός "Λαϊκός Ήρωας" με την ενέργειά του να διανοίξει μέρος του διαχωριστικού κιγκλιδώματος της Εθνικής οδού στα διόδια της Πελασγίας για να επανενώσει τον παλαιό προϋπάρχοντα παράδρομο και έτσι να γίνει πραγματικότητα η ελεύθερη διέλευση των κατοίκων της περιοχής του.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

Ο Απόστολος Γκλέτσος έγινε γνωστός σαν ηθοποιός (αισχίστου είδους) με την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά "Ψίθυροι καρδιάς". Προσωπικότητα με ένα απίστευτο μείγμα: τσαμπουκά-μάγκα και ερωτικού sex-symbol. Τίποτα από τα δύο δεν είναι. Κατά την γνώμη μου είναι ένας απλός πολίτης, που προσπάθησε να επιβιώσει στην γκλαμουριά της υποκουλτούρας του θεάματος. Φυσικά δεν τα κατάφερε και ευτυχώς...

Πολίτης με αγωνιστικές ανησυχίες και από ότι φαίνεται διάθεση, ασχολήθηκε με τα κοινά και σαν συνεργαζόμενος κατέβηκε στον εκλογικό στίβο με το Κ.Κ.Ε, ανεπιτυχώς. Οι σχέσεις με τον Περισσό σιγά-σιγά ξεθύμαναν και ο Απόστολος κατέβηκε σαν ανεξάρτητος υποψήφιος Δήμαρχος στην Στυλίδα (που υπεραγαπά) και φεύ δικαιώθηκε.

Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει σαν Δήμαρχος, γιατί πέρα από το όραμα θέλει και ικανότητες και γνώσεις άλλες από αυτές που διαθέτει. Όμως η κίνησή του δείχνει ότι τουλάχιστον δεν αδιαφορεί. Κάτι είναι και αυτό. Με την κίνηση του ταρακούνησε το τέλμα της απάθειας των πολιτικάντηδων και για μένα είναι αρκετό....

ΠΩΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΤΑ ΜΜΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

Στην εισαγγελία Πλημμελειοδικών Λαμίας οδηγήθηκε λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι ο δήμαρχος Στυλίδας Απόστολος Γκλέτσος, ο οποίος συνελήφθη χθες, με τις κατηγορίες της φθοράς ξένης περιουσίας και παρακώλυσης συγκοινωνιών. Ο Απόστολος Γκλέτσος, μετά από περίπου είκοσι λεπτά βγήκε από το κτίριο, καθώς αφέθηκε ελεύθερος και ορίστηκε τακτική δικάσιμος για τις 06/04/20011.
Εξερχόμενος, από τα δικαστήρια Λαμίας, Απόστολος Γκλέτσος δήλωσε ότι η ανατολική Φθιώτιδα και ολόκληρη η Λαμία πρέπει να είναι ενωμένη γιατί το θέμα των διοδίων δημιουργεί πρόβλημα σε όλους τους κατοίκους.
Η μήνυση έγινε στη Λάρισα στην έδρα της εταιρίας "Αιγαίο" και με βάση αυτή τη μήνυση, συνελήφθη. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη σύμβαση παραχώρησης της εθνικής με την εταιρία προβλεπόταν να υπάρχουν παράδρομοι για την εξυπηρέτηση των κατοίκων των χωριών της περιοχής.
Όπως δήλωσε ο Απόστολος Γκλέτσος, εκτός από αυτόν που επιχείρησε να ανοίξει δεν υπάρχει άλλος παράδρομος. Νωρίτερα εκατοντάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν έξω από το δικαστήριο στην Λαμία και αποθέωσαν τον κ. Γκλέτσο.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΜΕ ΝΤΟΥΝΤΟΥΚΑ !!!!

"Ανθολογία της Οικονομίας" - Ένα επίκαιρο ποιήμα του Γεωργίου Σουρή

Γεώργιος Σουρής (1853 - 1919)

Γιά τον Συριανό Γεώργιο Σουρή δεν χρειάζεται να γράψουμε πολλά. Ελεύθερο, ανοιχτό μυαλό της εποχής με εξαιτερική οξυδέρκεια και ικανότητα στην στιχουργική (δεν θα τον έλεγα ποιητή). Πραγματικά πρωτοπόρος και ιδεαλιστής, αρνείται και αντιμάχεται κάθε "Κατεστημένο", είτε προερχεται από τον Πολιτικό, τον Πνευματικό, τον Εκκλησιαστικό, τον Κοινωνικό χώρο και μέσα από τους στίχους του, σατυρίζει και καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της Εποχής του.
Μέσα από τα έντυπα "ΡΑΜΠΑΓΑ", "ΑΣΜΟΔΑΙΟ", "ΑΣΤΥ" και "ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ" με τις παρεμβάσεις του ταράσσει τα λιμνάζοντα νερά της Κοινωνικής απάθειας. Ακολουθεί η Εφημερίδα "ΡΩΜΗΟΣ" , που δημιούργησε ο ίδιος, μέσα από την οποία κοινοποιεί με ποιήματα(;) τις απόψεις και τις σκέψεις του.
Μέσα στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, εξαιρετικά επίκαιρο είναι και το ποιήμα του "Ανθολογία της Οικονομίας". Λες και γράφτηκε σήμερα και όχι ένα αιώνα πίσω. Διαβάστε αυτό το εξαιρετικό σατυρικό ποιήμα, του σύγχρονου "Αριστοφάνη", και δείτε ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει και σήμερα. Τραγικό.....

Ανθολογία της Οικονομίας

Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
Σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;

Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς,
νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς,
ταμεῖο δίχως χρήματα
καὶ... δόξης τόσα μνήματα ;

Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ
καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,
κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε
τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε ;

Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια,
κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια,
ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ
ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή.

Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν
δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος.

Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια!

Καὶ τῶν σοφῶν οἱ λόγοι θαρρῶ πὼς εἶναι ψώρα,
πιστὸς εἰς ὅ,τι λέγει κανένας δὲν ἐφάνη...
αὐτὸς ὁ πλάνος κόσμος καὶ πάντοτε καὶ τώρα,
δὲν κάνει ὅ,τι λέγει, δὲν λέγει ὅ,τι κάνει.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαῖο,
ὕφος τοῦ γόη, ψευτομοιραῖο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθὶ ἀντίληψη, μυαλὸ ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι ὅλα τὰ ξέρει.
Κι ἀπὸ προσπάππου κι ἀπὸ παπποῦ
συγχρόνως μποῦφος καὶ ἀλεποῦ.

Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ
τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ».
Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς
σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς.

Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο-
νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο.
Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει
στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι.

Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
Γεώργιος Σουρής

Η "άνανδρη επίθεση" στην Δήμητρα Λιάνη - Παπανδρέου

Σερφάροντας στο Διαδίκτυο έπεσα πάνω στο Πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας "Αυριανής" με την γυμνή φωτογράφηση της Δήμητρας Λιάνη - Παπανδρέου. Ανακάλεσα από την μνήμη μου τα γεγονότα εκείνης της περιόδου και θυμήθηκα την άνανδρη, ύπουλη και ανήθικη επίθεση των ΜΜΕ που δέχθηκε η "Δήμητρα". Εποχή της Πολιτικής Αδυναμίας του Ανδρέα Παπανδρέου, λόγω των σοβαρών προβλημάτων υγείας αλλά και του προχωρημένου της ηλικίας του.
Ακόμα όμως και μέσα σε αυτή την αποδυνάμωση του, υπήρξε κυρίαρχος του Πολιτικού Παιχνιδιού και η "Δήμητρα" ο εύκολος στόχος για να χτυπηθεί με πλάγιο τρόπο ο Λαοφιλής Πρωθυπουργός. Προσωπικές στιγμές της από τα νεανικά αλλά και τα χρόνια του πρώτου έγγαμου βίου με τον πρώην σύζυγό της, κατέκλυσαν την Αγορά και τροφοδότησαν κάθε είδους πικρόχολα σχόλια, κουτσομπολιά και κακοήθεις αναφορές, παραβιάζοντας κάθε έννοια αξιοπρέπειας, σεβασμού των Προσωπικών δεδομένων και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η "Δήμητρα" έγινε ο σάκκος του μποξ, στον βρώμικο πόλεμο για την Νομή της Εξουσίας και την Διαδοχή στην Ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Άνθρωποι που έγλειφαν στα φανερά την "Δήμητρα" και επιζητούσαν την εύνοιά της για να μεσολαβήσει για την πολιτική τους ανέλιξη στον ημιθανή Ανδρέα, από πίσω τροφοδοτούσαν τα Media με γαργαλιστικό πορνογραφικό υλικό. Ανθρωπάκια !!!
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΑΝΑΔΡΟΜΗ:

Βρισκόμαστε στα τέλη του 1987, την εποχή που ο στρατευμένος στη ΝΔ Καρατζαφέρης εξέδιδε την βιντεοεφημερίδα "TV-PRESS", επιχειρώντας έτσι να σπάσει το μονοπώλιο της κρατικής τηλεόρασης.Ήταν διάφορα ρεπορτάζ επικαιρότητας του Καρατζαφέρη, με τη δική του "αντικειμενική ματιά(;)", γραμμένα σε βιντεοκασέτες, οι οποίες διανέμονταν κάθε δεκαπενθήμερο σε επιλεγμένο οπαδικό κοινό της Νέας Δημοκρατίας.

Το Νοέμβριο του 1987 βγαίνουν στην επιφάνεια κάτι γυμνές φωτογραφίες της Δήμητρας Λιάνη, της τότε καινούριας συντρόφου του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου.Ακολουθεί αντιπολιτευτική δημοσιογραφία που μόνον η "ελληνική ανδρεία" και το "χριστιανικό ήθος" ενός Καρατζαφέρη θα μπορούσε να πραγματοποιήσει. Την σκυτάλη παίρνει ο εκδοτικός Οίκος του κ. Κουρή που μέσα από την "Αυριανή" συνεχίζει την λασπολογία....

Δύο χρόνια αργότερα, το 1989, ο Καρατζαφέρης γράφει το βιβλίο "Η Λιάνη στηρίζει την αλλαγή". Εκεί δημοσιεύει μια σωρεία από γυμνές φωτογραφίες της Λιάνη και διηγείται τα "κατορθώματά" του και για τον ρόλο που έπαιξε ο ίδιος σε αυτή την ιστορία.

Σπιναλόγκα - «Το Νησί» (Βικτόρια Χίσλοπ)

Με μεγάλη περιέργεια περιμένω την πρεμιέρα της πολυδιαφημισμένης τηλεοπτικής μεταφοράς του βιβλίου: «Το Νησί», της Βικτόρια Χίσλοπ που αρχίζει στο Mega. Ελπίζω να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων και της αξίας του βιβλίου και να παρουσιάσει κάτι επιτέλους αξιόλογο στην σήπουσα τηλεοπτική πραγματκότητα.


"ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ"
Ωδή στην ανθρώπινη αντοχή και στην τραγικότητα της ελπίδας!

" ΤΟ ΝΗΣΙ "

Η μεταφορά του μπεστ σέλερ της Βικτόριας Χίσλοπ είναι ήδη γεγονός. Πρόκειται για την ακριβότερη σειρά που έχει γυριστεί στη χώρα μας και για πολλούς μια από τις καλύτερες σειρές που έχουν γίνει για την ελληνική τηλεόραση. Η υπερπαραγωγή θα στοιχίσει 4 εκατομμύρια ευρώ και στοχεύει να αγγίξει τους τηλεθεατές προβάλλοντας ένα ευαίσθητο θέμα: Την αρρώστια και τον θάνατο όταν αυτά πολεμούν με την αγάπη και την αστείρευτη δύναμη ψυχής, τον αγώνα για επιβίωση.
Απ’ την πρώτη στιγμή που κάποιος πατήσει το πόδι του στην Σπιναλόγκα, «Το νησί των νεκρών», μπορεί ο οποιοσδήποτε να καταλάβει τι ώθησε την Αγγλίδα δημοσιογράφο Βικτόρια Χίσλοπ να καταπιαστεί με το θέμα των λεπρών. Τα σκηνικά για τα γυρίσματα της σειράς έχουν στηθεί στην Άνω Ελούντα και στην Πλάκα για να αναπαραστήσει τα σπίτια της εποχής.

Το κύριο μουσικό θέμα από "Το Νησί" - Είσαι εσύ ο άνθρωπός μου - Ανδριάνα Μπάμπαλη

Η Ιστορία

«Το Νησί» ξεκινά με το ταξίδι της νεαρής αρχαιολόγου της Αλέξις στην Κρήτη, πατρίδα της μαμάς της και την προσπάθειά της να μάθει για την οικογένεια της. Η διήγηση μιας ντόπιας την γυρίζει πίσω στο 1993 όπου η περιοχή μαστιζόταν από την ασθένεια της λέπρας και οι χανσενικοί εξορίζονταν στη Σπιναλόγκα.
Η ιστορία ξεκινά το 1939 και φτάνει έως το 2001, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που αφορούν τη ζωή των κατοίκων της Πλάκας και της Σπιναλόγκας, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με τη νόσο του Χάνσεν (της Λέπρας).
Ο αγώνας των λεπρών της Σπιναλόγκας για επιβίωση και για καλύτερες συνθήκες ζωής, πλέκεται αριστουργηματικά με τον αγώνα τον κατοίκων της Πλάκας ενάντια στο κοινωνικό στίγμα, που άφηνε η νόσος, όταν χτυπούσε το μέλος μιας οικογένειας.
Από τη μια αναπαριστάται η ιστορία των κατοίκων της Πλάκας που πρέπει να κρατήσουν μυστική την ασθένεια, να αντιμετωπίσουν το χαμό των δικών τους ανθρώπων, αλλά και να συνεχίσουν τη ζωή τους για χάρη των παιδιών τους.
Από την άλλη, στην απέναντι όχθη, στην Σπιναλόγκα, οι μελλοθάνατοι Κρητικοί και Αθηναίοι Χανσενικοί, απομονωμένοι και «φυλακισμένοι» πάνω στο νησί, έχουν να αντιμετωπίσουν αρχικά τεράστιες δυσκολίες καθημερινής επιβίωσης, καταφέρνουν ωστόσο να ξεπεράσουν τα προβλήματα, ευημερούν, παντρεύονται και κάνουν παιδιά, καλλιεργούν, κάνουν εμπόριο, συνεχίζουν να δημιουργούν και να ζουν.
Το πλέξιμο των παράλληλων ιστοριών πόνου και ελπίδας, δακρύων και γέλιου, ζωής και θανάτου, αποφέρει ένα δραματουργικό τηλεοπτικό αποτέλεσμα που καθηλώνει το θεατή. Πρόκειται για μια τηλεοπτική σειρά που υμνεί την αγάπη και την ελπίδα για τη ζωή.



Οι συντελεστές:

Το σενάριο υπογράφει η Μιρέλλα Παποικονόμου σε στενή συνεργασία με τη Βικτόρια Χίσλοπ, ενώ όπως αποκάλυψε η ίδια έχει προσθέσει κάποιους χαρακτήρες και ιστορίες για να κάνει πιο ζωντανή τη δράση που εξελίσσεται στη Σπιναλόγκα.
Όσο για τον σκηνοθέτη Θοδωρή Παπαδουλάκη πριν ξεκινήσουν καν τα γυρίσματα έχει μαζέψει ένα πλούσιο υλικό από την Σπιναλόγκα και την γύρω περιοχή κι έχει ετοιμάσει ένα ντοκιμαντέρ που θα προβληθεί στο MEGA, πριν από την πρεμιέρα της σειράς.
Την εκτέλεση της παραγωγής έχει αναλάβει η εταιρεία TVE (Τηλεοπτικές επιχειρήσεις Α.Β.Ε.Ε), τη σκηνογραφία ο Αντώνης Χαλκιάς, που έχει αναπλάσει με μοναδικό τρόπο ολόκληρες προσόψεις αλλά και τα εσωτερικά σπιτιών για να θυμίζουν την εποχή, την ενδυματολογική επιμέλεια ετοιμάζουν η Ξάνθη Κόντου και η Μαρία Κοντοδήμα που έχουν ετοιμάσει εκατοντάδες κουστούμια εποχής, τη μουσική γράφει ο Μίνως Μάτσας και τη φωτογραφία υπογράφει ο Βαγγέλης Κατριτζιδάκης.

Τους χαρακτήρες της σειράς θα ζωντανέψουν πολυβραβευμένοι ηθοποιοί, αντάξιοι του ειδικού βάρους της ιστορίας των αληθινών χαρακτήρων.
Σε πρωταγωνιστικούς ρόλους θα δούμε τον Στέλιο Μάϊνα να υποδύεται τον Γιώργη, τον βαρκάρη που μεταφέρει, στην Σπιναλόγκα, προμήθειες και Χανσενικούς και την Κατερίνα Λέχου στο ρόλο της γυναίκας του, δασκάλα στην Πλάκα, που προβάλλεται από την ασθένεια και μεταφέρεται στην Σπιναλόγκα, αφήνοντας πίσω της σύζυγο και δύο κόρες.
Τις δύο κόρες υποδύονται η Γιούλικα Σκαφιδά και η Ευγενία Δημητροπούλου, ενώ σε μικρή ηλικία τις υποδύονται δύο 10χρονες ταλαντούχες ηθοποιοί.
Ο Αιμίλιος Χειλάκης υποδύεται τον νεοφερμένο, από την Ευρώπη, που προκαλεί αναταράξεις στις σχέσεις των φτωχών ανθρώπων της Πλάκας.
Ο Αλέξανδρος Λογοθέτης, υποδύεται το γιατρό που με τις έρευνές του, για την ασθένεια του Χάνσεν, φέρνει ελπίδα στους αρρώστους και τις οικογένειες τους.
Σε άλλους ρόλους θα δούμε σημαντικούς ηθοποιούς όπως τους: Μαρία Πρωτόπαππα, Τάσο Νούσια, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Ορφέα Αυγουστίδη, Αννίτα Κούλη, Νίκο Ορφανό και πολλούς άλλους.
Στον ρόλο του πατέρα της Αλέξις (θα την υποδυθεί επίσης η Ευγενεία Δημητροπούλου), θα δούμε τον σύζυγο της συγγραφέως, Τζον Χίσλοπ, ενώ η παραγωγή έχει κλείσει τη Φιλαρέτη Κομνηνού για τον ρόλο της μητέρας της Σοφίας που θα εμφανιστεί στο 1ο και στο τελευταίο επεισόδιο.
Επίσης τον ρόλο μιας γκουβερνάντας θα ζωντανέψει η ίδια Βικτόρια Χίσλοπ.
Συνολικά παίρνουν μέρος 120 ηθοποιοί και συμμετάσχουν πάνω από 500 κομπάρσοι.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ !!!!

Θα ήτανε παράληψη από μέρους μου να μην συμπεριλάβω στην παρούσα ανάρτηση και την εξαιρετική δουλειά του Σταύρου Θεοδωράκη από την εκπομπή "Πρωταγωνιστές". Ένα απίστευτο οδοιπορικό στην Σπιναλόγκα, αποτυπωμένο με σεβασμό και ευαισθησία. Σας το παρουσιάζω....


Πέμπτη 25 Ιουνίου 2020

Το Άγαλμα του Φόβου

Αναδημοσίευση εξαιρετικού σατυρικού άρθρου του γελοιογράφου Στάθη από την συλλογή "Ναυτίλος" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπίας" (5/1/2011). Η πικρή σάτυρα είναι ικανή να μετουσιώσει τη σκέψη σε αγωνιστική προτρεπτική δράση, περισσότερο από τον οποιοδήποτε στείρο πολιτικό λόγο. Μία λυτρωτική θλίψη...

ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ
"Ναυτίλος" - Ελευθεροτυπία 5/1/2011
Στάθης

ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Και μέσα στο κέντρο της Πόλης, στη Μέση Οδό, έστησε ο Γιωργάκης ψηλό σαν αιγυπτιακόν οβελίσκο, ορατό από παντού, όπως ο Στήλος του Θεοδόσιου στη Νέα Ρώμη, ζοφερό, από σκοτεινό γρανίτη φτιαγμένο,το άγαλμα του Φόβου.
Να υπερυψούται επί των ανθρώπων κι επί τας κεφαλάς όλων, όπως η σπάθη του Δαμοκλή - με το ένα του μάτι να βλέπει τα πάντα. Εστησε το άγαλμα του Φόβου ο Παπανδρέου, μέσα και πάνω απ' την Πόλη, περίτρομοι να το αντικρίζουν οι πολίτες, κι αυτό, Μολώχ, να διαλέγει ποιους θα φάει σήμερα και ποιους θα αφήσει για αύριο.

Είναι το άγαλμα αυτό σαν τον Κολοσσό της Ρόδου -όχι όμως φτιαγμένο από φως, αλλά από μοχθηρό βαθύ σκοτάδι μια μαύρη τρύπα που ρίχνει αδηφάγα τη σκιά της πάνω στην Πόλη, όπως τα αθώα και σεμνά καμπαναριά ρίχνουν τη δική τους στις ενορίες, ακολουθώντας αντίστροφα την τροχιά τού (ανίκητου κάποτε) ήλιου...

Μπροστά σε αυτό το άγαλμα του Φόβου, ο Παπανδρέου έστησε βωμό, και σε αυτόν τον βωμό οι πολίτες -πες οι υπήκοοι- καλούνται κάθε μέρα να θυσιάζουν και να αποδίδουν τιμές (σε συνεχώς αυξανόμενες τιμές) στους θεούς του κράτους, στο Παγκόσμιον Πάνθεον των τόκων, των κερδών και της ανταγωνιστικότητας.
Ο εργάτης που φοβάται μη χάσει τη δουλειά του, θυσιάζει.
Ο υπάλληλος που φοβάται μην του μειώσουν κι άλλο τον μισθό, θυσιάζει.

Ο φοιτητής που φοβάται πως δεν θα βρει δουλειά, θυσιάζει.

Ο πατέρας που τρέμει για το μέλλον των παιδιών του, θυσιάζει.

Κι όποιος δεν θυσιάζει, θυσιάζεται.

Όποιος είναι ασεβής και δεν αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι οδηγείται στο αμφιθέατρο.
Στιγματίζεται, άλλοτε ως «τεμπέλης», άλλοτε ως «ρετιρέ», άλλοτε ως «κοπρίτης» και στέλνεται στο πυρ το εξώτερον -στα θηρία της αρένας, αποσυνάγωγος, παρίας, «κάθαρμα», βδέλυγμα και μίασμα.
Το άγαλμα του Φόβου είναι αφιερωμένο στον θεό της Ζούγκλας - μόνον οι ισχυρότεροι να επιβιώνουν και να τον δοξάζουν, ενώ οι ασθενέστεροι να τιμωρούνται - τι πιο φυσικό; το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό κι ο πλούσιος του φτωχού τ' αρνί.

Και η Πόλη φοβάται. Και προσκυνάει. Για την ώρα νεκρή. Και ακούει. Τους μουεζίνηδες της προπαγάνδας να σκούζουν από ψηλά, από τους μιναρέδες του Ναού, σαν κατοχικά μεγάφωνα, τον Κανόνα σήμερα του Μνημονίου, χθες του Σουλτάνου, αύριο του Υπατου Αρμοστή.
Έναν κανόνα απλόν, να τον καταλαβαίνουν χωρίς δυσκολία και οι πιο κουτοί πιστοί: «δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά μόνον ο Μονόδρομος».
Αρχαίο και σοφό το Ιερατείο που λειτουργεί τον Ναό του Φόβου, τον Ναό του θεού της Ζούγκλας. Ιερείς-δημοσιογράφοι, ιερείς-πολιτικοί, ιερείς-ακαδημαϊκοί σύμπασα και ολοκληρωτική η ομοιογενοποιημένη σκέψη στην υπηρεσία του Μαμωνά, του Μονεταρισμού: όλα είναι φράγκα, όλα είναι δούναι και λαβείν, λύειν και δεσμείν, ένας είναι ο θεός οι Δυνατοί.
Για αυτούς ζούμε, αυτούς υπηρετούμε, για αυτούς πεθαίνουμε. Και προφήτης αυτών ο Γιωργάκης -σήμερα. Αύριο άλλος. Αλλά, όχι ακριβώς προφήτης. Kαντηλανάφτης. Στον Ναό του Φόβου, στο Κράτος της Θλίψης...

Κυριακή 14 Ιουνίου 2020

Ανυπέρβλητο εμπόδιο η γραφειοκρατία

Το νομοσχέδιο για την απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσης μιας επιχείρησης ψηφίστηκε από τη Βουλή τον περασμένο Ιούλιο. Έκτοτε δεν έχει εφαρμοστεί γιατί δεν έχει ολοκληρωθεί το Γενικό Εμπορικό Μητρώο, που είναι προαπαιτούμενο για την εφαρμογή του. Και να σκεφτεί κανείς ότι στην Ελλάδα που διψά για επενδύσεις και εξαγωγές, που η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας θα έπρεπε να είναι το βασικό εργαλείο για την ανάκαμψη της οικονομίας, η ίδρυση μιας επιχείρησης είναι το εύκολο κομμάτι της δουλειάς.

Το δύσκολο είναι η αδειοδότηση της επιχείρησης. Ωστόσο, αυτό δεν έχει αντιμετωπισθεί ούτε καν σε θεσμικό επίπεδο ακόμη.

Το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας έχει προαναγγείλει ένα νομοσχέδιο για την ευκολότερη αδειοδότηση των επιχειρήσεων, αλλά το χρονοδιάγραμμα ψήφισης και πολύ περισσότερο της εφαρμογής του είναι άγνωστο.
Η γραφειοκρατία πνίγει και τις εξαγωγές, οι οποίες πέρυσι ήταν ο μόνος τομέας της οικονομίας που αντιστάθηκε στην ύφεση.

Σύμφωνα με τους εξαγωγείς ακόμη και για ένα δέμα αξίας 50 ευρώ απαιτούνται 10 θεωρήσεις, καταχωρίσεις και υπογραφές.
Αντίστοιχες, ή ακόμη και περισσότερες, διαδικασίες και έγγραφα απαιτούνται για αποστολές εμπορευμάτων σε τρίτες χώρες.

Στα χρόνια προβλήματα που εντείνονται ωστόσο εξαιτίας της δημοσιονομικής κρίσης συγκαταλέγεται και η καθυστέρηση στην εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις.
Σε συνθήκες έλλειψης ρευστότητας, οι οφειλές του Δημοσίου οδηγούν τις επιχειρήσεις σε αδιέξοδο.
Το φορολογικό νομοσχέδιο που βρίσκεται προς ψήφιση στη Βουλή περιλαμβάνει διάταξη που επιτρέπει τον συμψηφισμό οφειλών, αρκεί αυτές να αφορούν την κεντρική διοίκηση.

Υπό την προϋπόθεση όμως ότι πρόκειται για βεβαιωμένες οφειλές.
Αλλά είναι γνωστό ότι οι υπηρεσίες μπορούν να καθυστερήσουν όσο θέλουν τη βεβαίωση των οφειλών του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις.

Η Κοινοτική Οδηγία που προβλέπει την υποχρεωτική εξόφληση τέτοιων οφειλών σε διάστημα δύο μηνών δεν έχει ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο. Αλλά και εκεί που ανελήφθησαν πρωτοβουλίες για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας, όπως στο λιανεμπόριο, ήρθησαν κάποιοι περιορισμοί για την ίδρυση πολυκαταστημάτων, αλλά η τελική απόφαση αφήνεται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση που είναι ευάλωτη στις πιέσεις των τοπικών εμπορικών συλλόγων.

Δείτε ένα πραγματικά έξυπνο βίντεο από το YouTube, που διακωμωδεί την γραφειοκρατία.
Δείχνει και τον τρόπο που πρέπει να αντιμετωπίζεις τέτοιες γραφειοκρατικές καταστάσεις...

ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Η ανάγκη για επικοινωνία γέννησε την ιδέα για την δημιουργία ενός Ιστοχώρου, μέσα από την δυνατότητα που προσφέρει απλόχερα το Διαδίκτυο.
Αποτελεί μόνο ένα μέσο να εκφράσω, να αποτυπώσω και να κοινοποιήσω μερικές σκέψεις, ενδιαφέροντα και προβληματισμούς μου.
Αχιλλέας

Γελοιογραφία του Γιάννη Δράκου ("Dranis")

Όσα Έμαθα...

Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη....

Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες

Back to TOP  

Back to TOP